RękoDzielni - Forum u Maranty

[kewlar]

jak pęd wiatru co chmury rozpędza
powrócimy też kiedyś w te strony
gdzie dzień każdy się Tobą wyświęcał
słowo Twoje - jak innych miliony

moje słowa - ginęły w afekcie
w Twoim sercu (choć bardziej w kieszeni)
chociaż cała zmieniła się przestrzeń
między nami już nic się nie zmieni

obrósł w piórka Twój dawny kochanek -
coraz więcej ze świata rozumiem
tylko w jakie odeszłaś nieznane?
i czy zdołam odnaleźć Cię w tłumie?

chciałbym czasami zamienić z Tobą kilka słów
choć tradycyjnie nie wiem przecież co powiedzieć
bo tak naprawdę nie wolno nam już tego czuć
nie wolno myśleć co by było w naszym świecie

dzisiaj są inne - dla każdego z nas osobny los
i tylko sobie już wmawiamy że jest nieźle
a trudne sprawy lepsze niż daleki głos
który od dawna woła nas w pustą przestrzeń

tyle pytań a żadnej nadziei
na odpowiedź (a nawet coś więcej)
dziś z kimś innym do życia się śmiejesz
zapomniałaś jak pachnie nonsensem

pachną zioła: tatarak, lawenda...
gra gitara śpiewają syreny
stara miłość w piosenkach zaklęta
nowsze bajki wciąż spycha ze sceny

chciałbym czasami zamienić z Tobą kilka słów
choć tradycyjnie nie wiem przecież co powiedzieć
bo tak naprawdę nie wolno nam już tego czuć
nie wolno myśleć co by było w naszym świecie

dzisiaj są inne - dla każdego z nas osobny los
i tylko sobie już wmawiamy że jest nieźle
a trudne sprawy lepsze niż daleki głos
który od dawna woła nas w pustą przestrzeń

główną rolę zagrałaś i wyszłaś
(jak w teatrze co kiedy-ś był obok
ale przecież naprawdę nie istniał)
wciąż brakuje mi czegoś... i kogoś

dziś nikt nie gra sam chodzę po deskach
i powtarzam że jest mi przyjemnie
czasem z siebie próbuję się nie śmiać
wielka ciemność przede mną i we mnie

mógłbym czasami zamienić z Tobą kilka słów
lecz tak jak zwykle nie wiem przecież co powiedzieć
bo tak naprawdę nie wolno nam już tego czuć
ani pomyśleć że być może w naszym świecie...

złączą się inne w ten jedyny wspólny los
i tak będziemy udawali że jest nieźle
na trudne sprawy nam podpowie tamten głos
nie mówiąc jednak że to w końcu pusta przestrzeń

długo tę przetrzeń oswajałem
dzisiaj już tkam z niej swoje wersy
a bez niej jestem tylko ciałem
dobrze to wiem
nie byłem pierwszy

lecz to nie czas na takie żarty
gdy perspektywy mi się kurczą
w obliczu prawdy (nagiej prawdy)
że to nie miłość
tylko twórczość

Kto ocenił?